• اولین گام یادگیری سوارکاری، یادگیری ارتباط برقرار کردن با اسب است. سوارکار باید بتواند خلق و خوی اسبی را که قرار است سوار شود را درک کند و با او به خوبی ارتباط برقرار کند، تا اسب فرمان های او را بهتر درک کند و انجام دهد
  • حرکات گوش های اسب در این مورد بسیار موثر است. به طور مثال، هنگامی که اسب گوش هایش را به سمت جلو می چرخاند و سرش را بالا می گیرد، به این معناست که صدایی او را نگران کرده است و او با دقت در حال پیدا کردن منبع صدا است
  • و یا هنگامی که اسب گوش هایش را در جهت های مختلف می چرخاند و حرکت می دهد، به این معناست که با دقت اطرافش را تحت نظر دارد.
  • اسبی که گوش هایش را می چرخاند و زبانش را بیرون می آورد، قصد سر به سر گذاشتن و بازی کردن با سوارکار را دارد.
  • اگر گوش هایش را به سمت عقب بچرخاند، یعنی چیزی باعث عصبانیت و ناراحتی او شده است. در صورتی که گوش هایش را به سمت عقب بخواباند، یعنی بسیار خشمگین است ویا این که به شدت ترسیده است. در این صورت اسب می تواند بسیار خطرناک باشد و حمله کند.
  • حرکت سر و پاهای اسب نیز می تواند در درک منظور او کمک کنند. اسبی که سرش را کمی پایین می آورد و ناگهان به شدت تکان می دهد، بد خلقی خود را نشان میدهد.
  • هنگامی که پا های جلویش را بر زمین می کوبد، عصبانیت یا بی قراری خود را ابراز می کند، در حالی که وقتی اسب پاهای عقبش را بر زمین می کوبد، می خواهد بفهماند که چیزی باعث ناراحتی او شده است مانند: مگس و ...